Ocet jabłkowy powstaje w naturalnym procesie fermentacji jabłek. Z tego powodu jego skład jakościowy i ilościowy będzie zależeć od szeregu czynników, m.in. od odmiany wykorzystanych owoców. Każdy z nich odznacza się jednak wysoką zawartością związków biologicznie aktywnych, które posiadają pozytywny wpływ na nasze zdrowie. Są one tanie i łatwe w użyciu, a jeśli są stosowane regularnie, przynoszą naprawdę fantastyczne efekty. Wypróbuj je, a brodawki już nie będą spędzały ci snu z powiek. Ocet jabłkowy. Ocet jabłkowy jest jednym z najczęściej używanych naturalnych środków na całym świecie. Posiada on bowiem liczne właściwości lecznicze, a Ocet jabłkowy sprawdza się także jako farmaceutyk do stosowania zewnętrznego. To doskonały kosmetyk nie tylko w pielęgnacji, ale również w leczeniu uporczywych dolegliwości skórnych. Przywraca prawidłowy poziom pH skóry, leczy trądzik, pomaga pozbyć się blizn. Ocet jabłkowy jest bardzo skutecznym środkiem antyseptycznym o wspaniałych właściwościach przeciwgrzybiczych. To wszystko może mieć niesamowicie korzystny wpływ na skórę i może pomóc w pozbyciu się nieprzyjemnego swędzenia oraz pieczenia. Dodaj kilka kropli niefiltrowanego octu na wacik i delikatnie wetrzyj w miejsce na skórze Ocet jabłkowy i oparte na nim maski są bardzo korzystne.. Ten naturalny produkt dobrze komponuje się z szeroką gamą składników, które dobierane są w zależności od rodzaju włosów i rozwiązywanego problemu. W przypadku włosów suchych, skłonnych do łamliwości i splątania, oprócz kilku łyżek octu możesz w masce umieścić: Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd. Łuszczyca Leczenie, profilaktyka, wymiana doświadczeń FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Rejestracja Zaloguj Ogłoszenie Warto się zarejestrować - po zalogowaniu dostępne są dodatkowe opcje na forum i nie wyświetlają się reklamy Łuszczyca Łuszczyca - leczenie - forum » Łuszczyca » Metody leczenia » Okłady z octu jabłkowego. Poprzedni temat «» Następny temat Okłady z octu jabłkowego. Autor Wiadomość grzesiek5528 Wiek: 28 Dołączył: 18 Cze 2013Posty: 178 Wysłany: Czw Lip 11, 2013 1:50 pm Okłady z octu jabłkowego. Jak często robić okłady? I na jak długo? Jakie macie sposoby na to by gaza była "przypieczętowana" do dłoni i zeby nie zsuwała sie? basia44 Wiek: 57 Dołączyła: 07 Lis 2009Posty: 1690Skąd: Częstochowa Wysłany: Czw Lip 11, 2013 3:19 pm Z octu kupnego na pół godz ze swojskiego aż nie wyschnie ja robię okład owijam bandażem i tak chodzę okład można robić kilka razy dziennie ja robię rano i wieczorem a potem przemywam to miejsce _________________Prawdziwa przyjaźń opiera się na tym,co jest dobre dla obydwu przyjaciół grzesiek5528 Wiek: 28 Dołączył: 18 Cze 2013Posty: 178 Wysłany: Pią Lip 12, 2013 11:48 am waśnie zrobiłem sobie taki okład i po 10 sekundach dłonie zaczęły mnie strasznie szczypać.. teraz trzymam same waciki i czuje dość mocne pieczenie, co zrobić? Trzymać dalej czy najlepiej nie robić okładów? siklers łuszczyk Wiek: 31 Dołączył: 07 Sie 2012Posty: 160 Wysłany: Pią Lip 12, 2013 12:58 pm Mogłeś rozrobić ten ocet z wodą .. Za mocny jest .. Ja jak tak miałem to ściągnąłem okłady umyłem te miejsca wodą i potem zrobiłem okłady z octem rozrobioną z wodą .. grzesiek5528 Wiek: 28 Dołączył: 18 Cze 2013Posty: 178 Wysłany: Pią Lip 12, 2013 2:54 pm A no ok, to rozrobię z wodą basia44 Wiek: 57 Dołączyła: 07 Lis 2009Posty: 1690Skąd: Częstochowa Wysłany: Pią Lip 12, 2013 2:54 pm Cytat: Wysłany: Wczoraj 15:19 Z octu kupnego na pół godz ze swojskiego aż nie wyschnie ja robię okład owijam bandażem i tak chodzę okład można robić kilka razy dziennie ja robię rano i wieczorem a potem przemywam to miejsce _________________ Tak jak pisze wyżej ocet kupny to nie to samo co swój trzeba go rozcieńczyć i trzymać krócej,moja córka nie rozcieńczała ale ma wysoki próg bólu Umyć dłonie odczekać nawet do jutra i zrobić okład słabszy _________________Prawdziwa przyjaźń opiera się na tym,co jest dobre dla obydwu przyjaciół grzesiek5528 Wiek: 28 Dołączył: 18 Cze 2013Posty: 178 Wysłany: Pią Lip 12, 2013 3:11 pm Te mogę nie rozcieńczać ale jak szczypie to zły znak wieczorkiem rozrobie z wodą tak gdzies 1:1 ? basia44 Wiek: 57 Dołączyła: 07 Lis 2009Posty: 1690Skąd: Częstochowa Wysłany: Pią Lip 12, 2013 3:18 pm Niekoniecznie zły znak ten kupny już tak ma że szczypie jak zrobisz sobie swój działa lepiej a nie szczypie i nie trzeba go rozcienczać mniej też śmierdzi ale trzeba poczekać na niego 2 tygodnie pół na pół a z biegiem czasu można mocniejszy robić _________________Prawdziwa przyjaźń opiera się na tym,co jest dobre dla obydwu przyjaciół grzesiek5528 Wiek: 28 Dołączył: 18 Cze 2013Posty: 178 Wysłany: Pią Lip 12, 2013 4:28 pm No właśnie, te czekanie najgorsze basia44 Wiek: 57 Dołączyła: 07 Lis 2009Posty: 1690Skąd: Częstochowa Wysłany: Pon Lip 22, 2013 7:24 am Przepis na wykonanie octu jabłkowego Przepis: Jabłko należy umyć, dokładnie wytrzeć i odkroić ewentualne miejsca nadpsute, czyli wszelkie przebarwienia, a następnie obrać i zjeść lub użyć do wykonania koktajlu błonnikowego albo do innych celów kulinarnych. Skórki z obranego jabłka włożyć do półtoralitrowego (ewentualnie litrowego) zakręcanego słoika, następnie słoik zakręcić i wstawić do lodówki. Tak samo postępujemy z innymi jabłkami, aż uzbiera się tych obierek około ¾ słoika (licząc od dna do miejsca, w którym słoik zaczyna się zwężać). Wówczas słoik napełniamy posłodzoną wodą do miejsca przewężenia słoika, ponieważ większy poziom wody spowodowałby zmniejszenie powierzchni, a więc mniejszy dopływ tlenu niezbędnego dla prawidłowego funkcjonowania bakterii octowych, które są bakteriami tlenowymi. Do posłodzenia używa się jedną łyżkę stołową cukru na szklankę wody, ale ilość ta zależna jest od smaku jabłek – jabłka słodkie wymagają mniej cukru, natomiast jabłka kwaśne więcej. Prawidłowo posłodzony ocet powinien mieć przyjemny słodkawo-kwaśny smak, a prawidłowo wykonany także przyjemny zapach świeżych jabłek. Innymi słowy: ocet jabłkowy powinien być pachnący i smaczny. Napełnionego wodą słoika nie zakręcamy, lecz przykrywamy gazą, na którą należy nałożyć gumkę lub obwiązać sznurkiem, by utrzymała się na słoiku. Następnie słoik odstawiamy w ciemne i ciepłe miejsce, a po czternastu dniach odcedzamy gotowy ocet jabłkowy, który należy przelać do butelki z ciemnego szkła. Zalecenia techniczne: Typowym problemem w produkcji octu jabłkowego sposobem domowym jest pleśń, która wprawdzie nie wpływa na walory zdrowotne produktu, ale obniża jego walory zapachowe i smakowe. Przyczyna spleśnienia octu może tkwić w źle oczyszczonych skórkach jabłek, w których pozostały zarodniki pleśni, ale zdarza się to raczej rzadko. Najczęściej przyczyną spleśnienia octu jest pleśnienie obierek jabłek wystających ponad powierzchnię wody. Dlatego co dwa, trzy dni należy zdjąć gazę przykrywającą słoik i na chwilę zanurzyć wystające obierki, spłukując z nich pleśń. Praktycznym rozwiązaniem jest wycięcie z plastikowej siatki (na przykład z sitka) krążka o średnicy nieco większej od średnicy słoika, która po włożeniu do słoika nie dopuści do wynurzenia się obierek jabłek. Zamiast plastikowej siatki można użyć patyczków, które powinny być nieco dłuższe od średnicy słoika, dzięki czemu będą w stanie utrzymać obierki jabłek w zanurzeniu. Stosunkowo często na powierzchni octu pojawia się dwu-, trzymilimetrowy białawy kożuch. Jeśli nie ma on charakterystycznego zapachu pleśni, to jest to objaw prawidłowy, ponieważ ów kożuch tworzą bakterie octowe. Ocet jabłkowy sam w sobie jest konserwantem, toteż jego przechowywanie nie wymaga warunków chłodniczych. Można go przechowywać w temperaturze pokojowej, chroniąc przed światłem. reszta tutaj _________________Prawdziwa przyjaźń opiera się na tym,co jest dobre dla obydwu przyjaciół basia44 Wiek: 57 Dołączyła: 07 Lis 2009Posty: 1690Skąd: Częstochowa Wysłany: Pon Lip 22, 2013 7:26 am Sposób stosowania na głowę jeden z wielu [quote] Cytat: Proszę bardzo: :gwiazdka6 Postprzez vitaminka Ocet jabłkowy jest słaby procentowo i dlatego najlepiej jest używać go w formie nierozcieńczonej * Mycie włosów szamponem * Płukanie * Wcieranie ciepłego octu wacikiem w skórę głowy i pozostawienie na kilka godzin pod folią * Płukanie, osuszenie ręcznikiem * Wcieranie olejku kokosowego w skórę głowy opuszkami palców(nie za dużo, żeby włosów zbytnio nie przetłuścić) * Dobrze jest wykonać masaż skóry głowy palcami w celu dobrego rozprowadzenie olejku i lepszego ukrwienia skóry. _________________Prawdziwa przyjaźń opiera się na tym,co jest dobre dla obydwu przyjaciół pinknails Patrycja Wiek: 27 Dołączyła: 16 Lip 2012Posty: 72Skąd: Czerwionka-Leszczyny Wysłany: Pon Lip 22, 2013 8:53 am Dziekuję basia44, za dokładnie opisanie octu jabłkowego Teraz na pewno się nie pomyle w jego robieniu _________________Łuszczyco! Znikaj nie mam już do Ciebie sił ! szater Wiek: 64 Dołączyła: 26 Maj 2009Posty: 5953Skąd: Zielona Góra Wysłany: Czw Lip 25, 2013 3:52 pm dzięki Basiu,za pomoc byłam na wolnym a młodzi wiesz niecierpliwi i....natychmiast musza miec podane najdokładniej _________________DUMNI PO ZWYCIĘSTWIE , WIERNI PO PORAŻCE Motto Falubazu robo Wiek: 52 Dołączył: 16 Cze 2010Posty: 320 Wysłany: Sob Wrz 14, 2013 1:19 am ...wole bimber basia44 Wiek: 57 Dołączyła: 07 Lis 2009Posty: 1690Skąd: Częstochowa Wysłany: Sob Wrz 14, 2013 7:06 am robo napisał/a: ...wole bimber a szkoda w połączeniu z octem mógłby być super _________________Prawdziwa przyjaźń opiera się na tym,co jest dobre dla obydwu przyjaciół Wyświetl posty z ostatnich: Łuszczyca Łuszczyca - leczenie - forum » Łuszczyca » Metody leczenia » Okłady z octu jabłkowego. Nie możesz pisać nowych tematówNie możesz odpowiadać w tematachNie możesz zmieniać swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz głosować w ankietachNie możesz załączać plików na tym forumMożesz ściągać załączniki na tym forum Dodaj temat do UlubionychWersja do druku Skocz do: Polecane strony montaż anten Warszawa Ocet jabłkowy stosowany jest powszechnie w domowej medycynie ze względu na dużą zawartość potasu, a ponadto fosforu, chloru, sodu, magnezu, wapnia, siarki, żelaza, fluoru, krzemu i innych śladowych pierwiastków. Ocet jabłkowy działa profilaktycznie i leczniczo w przypadku wielu chorób. Dlaczego potas jest tak ważny w naszym organizmie? Jest potrzebny dzieciom do wzrostu. Opóźnia stwardnienie naczyń krwionośnych (miażdżyca), a także działa bakteriobójczo. Jeśli stwierdzamy u siebie osłabienie świeżości psychicznej, mamy trudności w podejmowaniu decyzji czy osłabioną pamięć, jesteśmy wrażliwi na zimno, mamy zimne nogi i ręce, nasze nogi są podatne na odciski, twardnieje nam skóra na podeszwach, mamy skłonność do zaparć, jesteśmy podatni na przeziębienia i choroby infekcyjne, brakuje nam łaknienia, mamy nudności z wymiotami, nasze rany trudno się goją, często swędzi nas skóra, psują nam się zęby, wyskakują nam pryszcze na skórze, drgają nam powieki i kąciki ust, mamy częste i bolesne skurcze nóg w nocy, nie możemy wypocząć, jesteśmy w stanie stałego napięcia nerwowego, coraz gorzej śpimy, mamy bóle w stawach i rozwija się u nas artretyzm, to znaczy, że mamy niedobór potasu, a w tym może pomóc ocet jabłkowy. Jak przygotować ocet jabłkowy: Z umytych jabłek wyciąć zepsute lub robaczywe części, owoce zgnieść lub utrzeć na tarce. Można zużyć również skórki z jabłek oraz resztki pozostałe podczas sporządzania kompotu. W naczyniu ze szkła lub drewna (np. beczułka) bądź emaliowanej gliny zalać tę surową miazgę ciepłą, przegotowaną wodą w ilości 0,5 litra na 0,4 kg miazgi. Na każdy litr wody dodać 100 g miodu lub cukru, a w celu przyspieszenia fermentacji octowej - 10 g drożdży piekarniczych i 20 g suchego chleba razowego. Naczynia nie zakrywać i trzymać w pomieszczeniu o temperaturze 20-30°C w miejscu ciemnym, ponieważ promienie ultrafioletowe szkodzą przebiegowi fermentacji. Zalana miazgę należy 2-3 razy dziennie mieszać drewnianą łyżką, po 10 dniach zlać wszystko do woreczka z gazy. Otrzymany po wyciśnięciu sok przecedzić ponownie do naczynia z szerokim otworem. Na każdy litr soku można dodać 50-100 g miodu lub cukru. Dobrze wymieszać. W celu przeprowadzenia drugiego stadium fermentacji, należy zakryć naczynie gazą i trzymać je w ciepłym miejscu. Fermentacja jest zakończona, kiedy płyn uspokoi się i przybierze jasny kolor. W zależności od jakości soku ocet jabłkowy będzie gotowy do użytku po upływie 40-60 dni. Ocet przelać do butelek filtrując płyn przez lejek wyłożony gazą. Butelki szczelnie zakorkować, zalać woskiem lub lakiem i przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu. Można też przygotować ocet winny sposobem uproszczonym: Obierzyny ze zdrowych jabłek włożyć do szklanego naczynia, zalać przegotowaną słodzoną wodą w proporcji 2 łyżki cukru na szklankę wody. Zawiązać naczynie płótnem. Po 3-4 tygodniach otrzymamy ocet gotowy do użytku. I bardzo ważne - nie zapomnijmy opisać butelek. O pomyłkę nie trudno. Dzieciom należy pokazać, że mama w tym miejscu i w takich butelkach trzyma ocet i nie wolno go pić samemu, bo to jest tylko na lekarstwo. Ocet jabłkowy stosuje się jako przyprawę do sałatek i do innych potraw, według potrzeb organizmu pacjenta, jako kwaśny dodatek do spożywanego pokarmu. Prof. Jarwis zaleca stosować ocet jabłkowy jako produkt dietetyczny i jako środek leczniczy. Ze względu na właściwości octu jabłkowego (uodparnia na infekcje, dostarcza składników niezbędnych do utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie) zaleca się jego zażywanie w następującej ilości: Profilaktycznie Dorośli - 2 razy dziennie 2-4 łyżeczki octu jabłkowego z 2 łyżeczkami miodu na 1/2 szklanki ciepłej, przegotowanej wody. Dobrze wymieszać. Dzieci - 1 łyżeczka octu jabłkowego z 2 łyżeczkami miodu na 1/2 szklanki ciepłej, przegotowanej wody. Dobrze wymieszać. Na jakie choroby i jak stosować ocet jabłkowy Angina - 2 łyżeczki octu jabłkowego i 2 łyżeczki miodu wymieszać w 1/2 szklanki ciepłej, przegotowanej wody. Płukać gardło bardzo powoli, wypijając kilka łyżeczek tej mieszanki co kilka minut bardzo powoli połykając. Powtarzać płukanie 4 razy dziennie. W przypadku wrażliwego, delikatnego gardła (np. u młodzieży do 15 roku życia) zaleca się płukanie rano i wieczorem i tylko po 1 łyżeczce octu jabłkowego z dodatkiem 1 łyżeczki miodu i 3 łyżeczek ciepławej wody. Połykanie powinno być bardzo powolne. Astma - nacierać klatkę piersiową czystym octem jabłkowym, lub jeżeli naskórek jest kruchy, zmieszanym w równej części z naparem kwiatu lawendy. Płynu tego też można używać do okładów na klatkę piersiową i plecy. Najlepiej do tego celu nadaje się lniana ściereczka. Stopy i golenie należy owinąć suchym ręcznikiem, szalem albo chustą wełnianą. To leczenie może być stosowane w chwilach kryzysu i na początku ataku duszności. Bezsenność - po posiłku rano i wieczorem pić 2 łyżeczki octu jabłkowego z 2 łyżeczkami miodu wymieszanymi w 1/2 szklanki ciepłej, przegotowanej wody. Bóle głowy - przyłożyć na czoło kompres z gazy namoczonej w roztworze wodnym - 1/2 szklanki zimnej wody, 2 łyżeczki octu jabłkowego i 2 łyżeczki miodu. Zmienić okład, gdy się nagrzeje. Taki kompres można również przyłożyć na kark. Dermatozy - choroby skórne suche ze złuszczaniem się lub lekko ociekające. Nie przemywać mydłem. Miejsca chore myć roztworem złożonym z 1/3 octu jabłkowego, 1/3 wywaru z korzenia łopianu i 1/3 oleju z migdałów słodkich lub oliwy z oliwek. Wszystko powinno być dobrze wymieszane. Kawałkiem gazy wklepać w chorą skórę. Po osuszeniu przyłożyć trochę kremu witaminowego. Zabieg powtarzać rano i wieczorem. Kaszel - brać co 2 godziny 1 łyżeczkę syropu o składzie - świeży sok z 1/2 cytryny z taką samą ilością octu jabłkowego, 1 łyżka miodu akacjowego i 1 łyżeczka gliceryny. Wymieszać do uzyskania syropu, który okaże się bardzo smaczny. Mieszanina taka winna zostać zużyta w ciągu 14 godzin. W przypadku silnego kaszlu należy zażywać 1 łyżkę syropu co 2 godziny w ciągu całego dnia, a w przypadku napadu kaszlu także w nocy. Dzieci powyżej lat 2 mogą zażywać ten syrop co godzinę ale w zmniejszonej ilości (1/4 łyżeczki 3 razy co godzinę rano i podobnie po południu. Syrop ten jest bardzo cenny w przypadku zapalenia tchawicy i kokluszu, gdyż uspakaja ataki kaszlu. Katar sienny - alergiczny. Profilaktycznie można używać 1 łyżeczkę miodu rozmarynowego lub tymiankowego przed posiłkami. Wieczorem przed snem wypić mieszankę 2 łyżeczek miodu akacjowego z 1 łyżeczką octu jabłkowego i odrobiną wody mineralnej. Po 2,5 miesiącach zaleca się popijać codziennie 1 szklankę wody mineralnej z 2 łyżeczkami miodu i 2 łyżeczkami octu jabłkowego z dodatkiem 5-10 kropli świeżego soku cytrynowego. Kontynuować leczenie profilaktyczne. Całą kurację można przerwać po 2 tygodniach, gdyż w zasadzie groźba kataru siennego została w ten sposób oddalona. Kurcze mięśni - przyłożyć do miejsc bolesnych zimne kompresy z roztworu wody i octu jabłkowego w równych częściach. Wodę można zastąpić wywarem z melisy. Liszajec - gdy pokażą się pryszcze, na krosty stosować okłady z gazy namoczonej octem jabłkowym. Po 2-3 dniach liszajec zniknie. UWAGA! Liszajec jest zakaźną chorobą skórną. Migdałki - chore migdałki leczy się w ciągu 12 godzin płucząc co godzinę gardło roztworem 1 łyżki octu jabłkowego i 1 łyżki miodu wymieszanych w 1 szklance przegotowanej wody. Na niepokój i lęki - codziennie po przebudzeniu zażywać 2 łyżeczki octu jabłkowego z naparem z tarniny lub połową szklanki wody. Brać przez 3 tygodnie w ciągu miesiąca od dnia nowiu księżyca. Dlaczego od nowiu? Ponieważ ludowa medycyna uważa światło księżyca za powodujące lęki, w odróżnieniu od światła słonecznego powodującego zadowolenie. Nudności, mdłości - gdy zaczną się nudności, zaleca się wypić roztwór 1 łyżeczki octu jabłkowego na 1/2 szklanki przegotowanej wody. Gdy nudności są spowodowane przez ciążę, wypić rano po przebudzeniu 1 łyżeczkę octu jabłkowego z 1/2 szklanki wody mineralnej i zjeść suchy biszkopt (suchar). Jeżeli nudność występuje po każdym posiłku, należy po jedzeniu wypić 1 łyżeczkę octu jabłkowego z 1/2 szklanki naparu z melisy. Oparzenia - aby uniknąć pęcherzy, należy możliwie najszybciej nasycić oparzone miejsce czystym octem jabłkowym. Stosować także przy oparzeniach słonecznych. Pęknięcia skóry - nie zmywać mydłem. Do chorego miejsca przyłożyć mieszaninę z równych części octu jabłkowego, gliceryny i z wywaru lub soku z korzenia łopianu. Mieszaninę przygotować ponownie po 2 dniach i stosować do zabliźnienia rany. Pokrzywka - z chwilą wystąpienia objawów, popijać co godzinę przez 3 godziny 1 łyżeczkę octu jabłkowego z 1/4 szklanki wody mineralnej. Dzieciom podawać połowę tej porcji. Miejsca dotknięte pokrzywką zwilżać roztworem wywaru ze świeżych lub suszonych pokrzyw (1 litr wody na garść pokrzyw, odparować wodę) z 3 łyżkami octu jabłkowego. Ostudzić, smarować wielokrotnie. Rana - zmyć ranę roztworem z octu jabłkowego i naparu z kwiatów bzu czarnego w równych ilościach. Przyłożyć kompres z tego roztworu. Rana cięta - oczyścić ranę roztworem złożonym w 75% z octu jabłkowego i w 25% z wody solonej. Polewać powoli ranę aż do usunięcia wszystkich nieczystości. Przyłożyć do rany płatek kwiatu lilii białej nasiąkniętej octem jabłkowym. Przykryć gazą i zrobić opatrunek. Zamiast płatka lilii można przyłożyć warstwę gazy nasączonej octem jabłkowym. Swędzenie głowy - czesać się grzebieniem moczonym w roztworze 1 łyżeczki octu jabłkowego na 1 szklankę wody. Trawienie niedobre - po spożyciu posiłku o dużej zawartości białka i tłuszczów zaleca się wypić 1 łyżkę octu jabłkowego z 1/4 szklanki wody gazowanej. W przypadku niestrawności spowodowanej nieświeżym produktem pić 1 łyżkę octu jabłkowego w 1/4 szklance wody. Ukąszenie owada - przyłożyć okład z octu jabłkowego. Po ulotnieniu się octu należy okład powtórzyć. Wrażliwość na zimno - zaleca się hartowanie organizmu przez branie 2-3 razy w tygodniu kąpieli w ciepłej wodzie z dodatkiem 1 litra octu jabłkowego i 1 kg soli morskiej. Ponadto należy codziennie rano brać prysznic naprzemian z wody ciepłej i zimnej. Natrzeć ciało octem jabłkowym i ubrać się. Po kilku dniach takiego hartowania poprawi się krążenie krwi i zniknie wrażliwość na zimno. Zwichnięcia - sporządzić mazidło z 2 łyżeczek octu jabłkowego, 2 łyżeczek wywaru z tymianku, 1 łyżeczki esencji terpentynowej i 1 żółtka. Wymieszać jak emulsję i masować zbolałe miejsce. Preparat ten może być stosowany w przypadkach bólów mięśniowych z powodu przeziębienia lub dużego wysiłku. Zalecana jest również glinka zmieszana z octem jabłkowym. Żylaki - rano masować nogi ruchem do góry, stosując roztwór z wywaru liści winogrona czerwonego (1 litr wody na garść liści) i octu jabłkowego w proporcji 1:3. Wieczorem popijać 1 łyżeczkę octu jabłkowego z 1/2 szklanki przegotowanej wody. Inne zastosowanie dla wszystkich: Napój pobudzający łaknienie - 50 g octu jabłkowego, 125 g miodu tymiankowego lub lawendowego, 1 łyżeczka cynamonu, 1 łyżeczka esencji chinowej. Macerować (pozostawić do "przegryzienia" się) 14 godzin. Popijać 1 łyżeczkę na 1/4 szklanki wody przed każdym posiłkiem. Dzieciom podawać 1/2 łyżeczki na 1/8 szklanki wody. Płyn wzmacniający - do przemywania skóry. 1/2 szklanki octu jabłkowego, 1/2 szklanki naparu z melisy, 1/2 flakonu wody kolońskiej i 1/2 szklanki wody mineralnej. Wymieszać i obmywać skórę rano. Po 10 dniach mieszanka traci właściwości lecznicze. Płyn do przemywania dla sportowców - 1 szklanka wywaru z tymianku, 1 szklanka wywaru z lawendy i 1 szklanka przegotowanej wody. Wymieszać. Lekko nacierać ciało po wysiłkach fizycznych, w szczególności w czasie upałów i nadmiernego pocenia się. O czym jeszcze pisze doktor Górnicka Człowiek starszy potrzebuje dwukrotnie więcej potasu w postaci miodu, świeżych warzyw i owoców, jabłek lub octu jabłkowego. Dzienne zapotrzebowanie na potas można pokrywać jedząc paprykę, popijając ocet jabłkowy z miodem i przegotowaną wodą, popijając soki - winogronowy, jabłkowy czy z czarnej porzeczki. Ocet jabłkowy ma wszelkie właściwości lecznicze jabłka. Dozowanie octu jabłkowego zależy od stanu chorobowego. Osoby nie znoszące octu jabłkowego mogą go zastąpić moszczem z jabłek. Dobroczynny wpływ octu jabłkowego na organizm wiąże się z jego właściwościami zakwaszającymi. Ocet jabłkowy zakwasza krew i wyrównuje ciśnienie tętnicze (obniża je). Gdy zasadowość krwi rośnie staje się ona gęstsza i łatwiej robią się skrzepy. Występują wówczas zawroty głowy, dolegliwości żółciowe, nudności, szum w uszach i zakłócenia słuchu. Ocet jabłkowy neutralizuje szkodliwe działanie spożytego w nadmiarze białka. Przy niedoborze węglowodanów energii mięśniom dostarczają białka, dając przy tym odpady azotowe, które organizm musi wydalić. Nadmierne spożywanie białek jest toksyczne dla organizmu. nadmierne spożywanie białka powoduje również powstawanie kamieni w nerkach i pęcherzu moczowym. Przeciwwskazania - Ocet jabłkowy nie jest wskazany dla wrzodowców i przy zakazie stosowania produktów spożywczych kwaśnych. W takich przypadkach ewentualne dawkowanie produktu należy do decyzji lekarza. Źródło: LINK! Oto kilka propozycji naturalnego leczenia łuszczycy i łuszczycowego zapalenia stawów:Lecznicze kąpieleKąpiel nie tylko odpręża ciało, ale i przynosi ulgę swędzącej i zaczerwienionej skórze. W przypadku łuszczycy doskonale sprawdzają się kąpiele siarkowe oferowane przez liczne uzdrowiska, bądź domowa kąpiel z dodatkiem soli z Morza Martwego czy płatków owsianych, które zmiękczają łuskę oraz zmniejszają zaczerwienienie. Należy pamiętać, aby po kąpieli nawilżyć skórę łagodnym balsamem, który będzie zapobiegał nadmiernemu przesuszeniu. Temperatura wody też nie pozostaje bez znaczenia. Gorąca woda podrażnia skórę i może powodować zaostrzenie objawów, dlatego wskazane jest stosowanie letniej to uniwersalne panaceum stosowane od wieków na różne schorzenia skórne. Sok, żel oraz miąższ z liści tej rośliny aplikowany bezpośrednio na zmiany łagodzi podrażnienia i przynosi niemal natychmiastową ulgę. Jest składnikiem wielu balsamów do pielęgnacji łuszczącej się skóry. Pamiętaj aby wybierać te kosmetyki, które zawierają jak najwyższe stężenie głównego składnika. Picie soku z aloesu poprawia odporność i pomaga zwalczyć stany zapalne w to substancja występująca w papryczkach chilli odpowiedzialna za ich piekący smak. Jako składnik kremów, blokuje zakończenia nerwowe przenoszące ból. Naukowcy z University Medical Center we Freiburgu odkryli, że dostępne bez recepty maści zawierające kapsaicynę pomagają zmniejszyć ból, stan zapalny, zaczerwienienie i łuszczenie się spowodowane łuszczycą. Przy użyciu środków zawierających ten składnik odczuwalne jest zazwyczaj pieczenie skóry. Wciąż trwają badania nad skutecznością i bezpieczeństwem stosowania kapsaicyny w leczeniu osób cierpiących na łuszczycę obserwuje znaczną poprawę korzystając z kąpieli słonecznych latem. Natomiast zimą, która w Polce niestety jest długa, a stopień nasłonecznienia niski, choroba się nasila. Brak słońca można zrekompensować krótkimi wizytami w solarium oraz fototerapią lub wyjazdem w ciepłe kraje. Dużą popularnością wśród osób z problemami skórnymi cieszą się wczasy lecznicze w rejonie Morza Martwego. Na korzyść tego miejsca przemawiają czyste powietrze, lecznicze słońce, woda morska o wysokim zasoleniu i bogactwo częściej łuszczycę zalicza się do grona chorób cywilizacyjnych. Na ich rozwój mają wpływ czynniki definiujące współczesny styl życia, niezdrowa dieta, życie w ciągłym pędzie, długotrwały stres oraz zanieczyszczenie środowiska. Dlatego stosowanie zdrowej diety w walce z łuszczycą ma ogromne znaczenie. Unikanie żywności wysokoprzetworzonej, czerwonego mięsa, używek (kawa, alkohol, papierosy), cukru, u niektórych również rezygnacja z nabiału i produktów zawierających gluten może okazać się początkiem skutecznej kuracji. Zaleca się spożywanie dużej ilości warzyw i owoców, ryb i białego mięsa. Sztuczne przyprawy warto zastąpić ziołami, a słodzone napoje wodą i sokami. Optymalna dieta bogata w witaminy A, C i E oraz kwasy omega pomaga znacznie zminimalizować objawy łuszczycy. W wielu przypadkach skuteczne okazało się stosowanie diety Paleo, która opiera się na przypuszczalnej diecie człowieka z okresu paleolitu. Dieta opiera się głównie na warzywach i owocach, orzechach, jajkach, rybach i mięsie, natomiast wyklucza cukier, tłuszcze rafinowane oraz jabłkowyOcet jabłkowy nie tylko poprawia smak wielu potraw. Posiada również potwierdzone właściwości lecznicze i pielęgnacyjne, które znane są od wieków. To Hipokrates, ojciec medycyny, szeroko opisał jego zastosowanie w leczeniu wielu dolegliwości. Ocet jabłkowy jest bogaty w składniki odżywcze, wspomaga trawienie, pomaga obniżyć poziom cukru we krwi oraz oczyścić organizm ze szkodliwych toksyn, działa odkażająco i kojąco na rany. Mieszając ocet z wodą (1/4 szklanki octu i 3/4 szklanki wody) można przygotować roztwór do stosowania zewnętrznego, na przykład w formie okładów na swędzące zmiany towarzyszące łuszczycy. Najlepiej przygotować ocet jabłkowy samodzielnie w domu, tedy mamy pewność, że produkt jest w pełni naturalny i nie zawiera niepotrzebnych barwników oraz środków prowadzi się wiele badań dotyczących przeciwzapalnych i przeciwutleniających właściwości tej rośliny. Składnik aktywny kurkumy, kurkumina, może mieś wpływ na zmianę ekspresji genu. Wiele osób chorych na łuszczycę spożywa kurkumę jako przyprawę i obserwuje zmniejszenie zmian. Kurkuminę można przyjmować w formie tabletki jako suplement diety lub jeśli lubisz ostre dania w stylu indyjskim jako przyprawa. Bezpieczna dawka dzienna wynosi 1,5 do 3 oferuje szeroki wachlarz ziół pomocnych w łagodzeniu stanów zapalnych skóry. Z ziół można sporządzić napary do picia, do kąpieli oraz do robienia okładów na zmiany. Najbardziej popularnymi ziołami stosowanymi w walce z łuszczycą są:Rumianek – łagodzący swędzenie i zaczerwienienie,łopian – ma właściwości bakteriostatyczne i przeciwgrzybiczewiesiołek dwuletni – bogaty w kwasy omegauczep trójlistkowy – zapobiega z podrażnieniom, posiada właściwości antyalergicznelen – przyspiesza regenerację naskórka, zmiękcza skóręostropest plamisty – wspomaga pracę wątroby, oczyszcza z toksyn, hamuje nadmierny przyrost komórekmahonia pospolita – silne zioło o właściwościach antybakteryjnych. Ponieważ mahonia należy do grupy alkaloidów, można ją stosować tylko zewnętrznie w postaci maści i kremówOlejki i oleje roślinneOlejki zawierające wysokie stężenie witaminy A i E oraz kwasów omega stanowią jeden z filarów walki z chorobami skóry. Stosuje się je miejscowo na zmiany, co pomaga pozbyć się łuski i pielęgnować zmiany skórne. Olejki sprawiają, że skóra jest odpowiednio natłuszczona i nawilżona. Niektóre oleje można spożywać jako zdrowszy zamiennik olejów stosowanych w kuchni (np. olej lniany, oliwa z oliwek) bądź w postaci kapsułek, np. olej z wiesiołka dwuletniego. Z oleju rycynowego można sporządzić maskę do skórę głowy, która skutecznie pomaga usunąć uciążliwą łuskę. Bardzo popularny wśród osób cierpiących na łuszczycę jest olejek z drzewa herbacianego. Ta substancja pochodzi z liści drzewa herbacianego naturalnie występującego w Australii. Posiada właściwości antyseptyczne. Jako dodatek do szamponów pomaga pozbyć się łuszczycy skóry głowy. Niestety, u niektórych może wywołać reakcję alergiczną. Inne olejki, które są skuteczne w walce z łuszczycą to olejek z rokitnika, z awokado, z nasion czarnuszki, kiełków pszenicy oraz z nasion gęsta, mazista ciecz barwy ciemnobrunatnej otrzymywana w procesie suchej destylacji kory brzozowej. Dziś proces wytwarzania dziegciu jest znany, ale w poprzednich wiekach był pilnie strzeżoną tajemnicą. Dziegieć posiada właściwości antyseptyczne i antybakteryjne. Jest składnikiem wielu maści i szamponów dla osób zmagających się z łupieżem, łuszczycą, atopowym zapaleniem skóry, czy wypryskami i długotrwałe napięcie jest jednym z głównych czynników powodującym zaostrzenie choroby. Poza nasileniem objawów stres może prowadzić do depresji. Osoby cierpiące na łuszczycę przyznają, że żyją niejako w błędnym kole. Z jednej strony stres powoduje chorobę, z drugiej sama łuszczyca i poczucie wstydu i skrępowania powodują duże napięcie. Łuszczyca jest chorobą na całe życie, dlatego istotnym elementem radzenia sobie z nią jest po prostu akceptacja. Nie chodzi o to, aby z chorobą nic nie robić, tylko o akceptację faktu, iż cierpi się na taką dolegliwość. Metody naturalnego leczenia dają możliwość łagodzenia objawów, co poprawia wygląd skóry, a co za tym idzie samopoczucie chorego. Poza tym, należy unikać sytuacji stresowych oraz dbać o odpowiednią ilość naturalne leczenie łuszczycy polega głównie na powrocie do lekkostrawnej diety opartej o warzywa i owoce oraz niskoprzetworzoną żywność, prowadzeniu zdrowego trybu życia oraz korzystaniu z dobrodziejstw natury (rośliny lecznicze, oleje, zioła). Należy pamiętać też o odpowiednim nawilżeniu skóry oraz unikaniu czynników powodujących nasilenie choroby. Łuszczyca — domowe sposobyZanim sięgniemy po farmakologiczne produkty do walki z łuszczycą, warto poznać domowe sposoby na złagodzenie czy też wyeliminowanie objawów. Skuteczność tych rozwiązań jest kwestią indywidualną, jednak naturalne środki na pewno nie zaszkodzą, są bezpieczne i mogą zmniejszyć łuszczenie i swędzenie skóry. Warto zaznaczyć, ze najlepsze efekty przynosi stosowanie domowych sposobów na łuszczycę, jako uzupełnienia kuracji lekami. Profilaktycznie przy jakichkolwiek zmianach skórnych warto zadbać o odpowiednie nawilżenie skóry, stosując do tego odpowiednie kosmetyki do codziennej pielęgnacji. Jest to przede wszystkim stosowanie mocno nawilżających, tłustych kremów oraz kosmetyków bezzapachowych. Wbrew pozorom, kąpiel nie powinna być zbyt długa. Doskonałą alternatywą do prysznica są kąpiele z olejami roślinnymi lub oliwką. Prozdrowotne korzyści przynosi także dodatek do kąpieli w postaci soli z Morza Martwego, soli Epsom, ciekawym rozwiązaniem są również ziarna na łuszczycęZioła od lat wspomagają leczenie oraz profilaktykę w przypadku wielu chorób, szczególnie skórnych. Wyciągi z różnego typu ziół wykorzystywane są kosmetologii, jak również jako składniki stosowane samodzielnie. W przypadku łuszczycy, najczęściej stosowane zioła to między innymi rumianek, który łagodzi zaczerwienienia oraz swędzenie skóry oraz len, przyspieszający regenerację naskórka. Innymi popularnymi ziołami, wspomagającymi walkę z łuszczycą są wiesiołek dwuletni (posiada kwasy Omega), ostropest plamisty (spowalnia rozrost komórek i oczyszcza organizm z toksyn), łopian (przeciwgrzybiczy i przeciwbakteryjny), jak również uczep trójlistkowy (antyalergiczny) oraz mahonia pospolita (silnie antybakteryjna). Każde z ziół ma stosunkowo inne zastosowanie, przede wszystkim przed zastosowaniem należy się dokładnie zapoznać ze sposobem użycia danego specyfiku, ponieważ niektóre nadają się do picia, inne do stosowania — leczenie domoweOprócz stosowania różnorakich maści, czyli leczenia zewnętrznego, wiele osób sięga po kurację od wewnątrz. Jednym z dodatków w diecie, korzystnie wpływających na łagodzenie zmian jest kurkuma. Kurkuma zawiera kurkuminę, która posiada właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Obecnie na rynku dostępna jest również jako suplement diety, ale spore grono osób decyduje się po prostu na stosowanie kurkumy w kuchni, jako przyprawy. Istotna w leczeniu i zapobieganiu objawom łuszczycy jest zdrowa dieta, bogata w witaminy A, C i E oraz przede wszystkim unikanie wysokoprzetworzonej żywności. W walce z łuszczycą dobrze sprawdzi się także ocet jabłkowy, aloes, jak również olejki roślinne. Łuszczyca jest chorobą, która dotyka około trzech procent społeczeństwa. Przeważnie jest uwarunkowana genetycznie, bądź powstaje na skutek zakażeń bakteryjnych lub wirusowych. Jest to choroba immunologiczna upośledzająca działanie limfocytów T, ważnych składników układu odpornościowego. Łuszczyca objawia się okrągłymi, albo elipsowatymi, różowymi, płaskimi grudkami pokrytymi srebrzystą łuską. Najczęściej grudki pojawiają się na wewnętrznej stronie łokci i kolan, w okolicach kości krzyżowej, pośladków, na dłoniach, stopach oraz na głowie. Rozwinięciu choroby sprzyjają takie czynniki jak: dieta, niezdrowy tryb życia, stres, wszelakie infekcje, ukłucia owadów, szczepienia, HIV i AIDS, półpasiec, ospa wietrzna, zaburzenia metaboliczne, betablokery, zadrapania oraz skaleczenia. Wyróżniamy następujące typy łuszczycy: pospolita, stawowa, krostkowa, plackowata, kropelkowata, odwrócona, brudźcowa, brodawkująca, paznokci, zastarzała i erytodermia łuszczycowa. Jak leczy się łuszczycę? leczenie zewnętrzne (na lekkie, mało groźne odmiany)leczenie złuszczające leczenie ogóle leczenie redukujące fototerapia (leczenie światłem)fotoferaza (napromieniowywanie limfocytów)fotochemioterapia (leczenie światłem ultarfioletowym oraz fotouczulaczami) balneoterapia (kąpiele w wodach leczniczych)klimatoterapia (kąpiele w Morzu Martwym)psychoterapia (metody relaksacyjne) Leki na łuszczycę bez recepty ZIOŁA Leczenie ziołami cieszy się coraz większą popularnością. Olejek z dziurawca, z orzechów makadamia, soi i arganowy to idealna kuracja łuszczycowa. Rośliny wystarczy parzyć dwadzieścia minut i wypić gotowy napar. Równie skuteczne są także między innymi łopian, aloes, wiesiołek, gwiazdnica pospolita, mniszek lekarski oraz uczep trójlistkowy. W każdym sklepie zielarskim znajdziemy te niezwykłe rośliny. MAŚĆ SALICYLOWA Specyfik, który w swoim składzie zawiera kwas salicylowy oraz wazelinę białą służy do użytku zewnętrznego. W przypadku łuszczycy ma działanie złuszczające. CHOLEKALCYFEROL Witamina D3 występuje w niewystarczającym stężeniu w surowicy krwi osób chorych na łuszczycę. Znajdziemy jej duże pokłady w rybach morskich. Należy jednak pamiętać, aby nie przekroczyć odpowiedniej dawki tej witaminy, aby nie doprowadzić do hiperkalcemii. OCET WINNY Owa substancja nie jest tylko przydatna w kuchni. Ocet winny wspaniale oczyszcza złuszczone fragmenty ciała, a także je odkaża. Metoda leczenia polega na nasączeniu wacika kosmetycznego octem oraz przekładaniu go do skóry pokrytej wykwitami przez trzydzieści minut. DZIEGIEĆ Jest to produkt o gęstej konsystencji, powstający w wyniku suchej destylacji drewna. Ma właściwości antyseptyczne oraz bakteriobójcze. W aptekach i sklepach zielarskich znajdziemy dużo więcej leków na łuszczycę bez recepty na bazie naturalnych składników. Do czego prowadzi nieleczona łuszczyca? dyskomfort psychiczny inwalidztwo depresja zapalenia, deformacja stawów zwiększone ryzyko wystąpienia zawału choroba niedokrwienna serca cukrzyca udar mózgunadciśnienie śmierć Dowiedz się więcej: Nawigacja wpisu

ocet jabłkowy w leczeniu łuszczycy